ច្បាប់​ល្បើក​ថ្មី (២)

៤១-	រាជ្យបារាំងសេស	កូនកុំប្រហែស	កុំថ្នមរូបកាយ
	ដើរគិតដេកគិត	ជួញជិតជួញឆ្ងាយ	បើចង់សប្បាយ
		ស្រេចនៅមានទ្រព្យ។
	រាជ្យហ្លូងពីមុន	រកស៊ីរែកពុន	មានក្រតាមភ័ព្វ
	រាជ្យលោកឥឡូវ	ត្រូវខំឲ្យញាប់	តែខ្ជិលច្រើនជាប់
		ខ្នោះជើងខ្នោះដៃ។
	តាំងពីឆ្នាំច	ចាំជាដំណ	ទំនិញឡើងថ្លៃ
	ចងក្បិតឲ្យតឹង	ប្រឹងកុំសំចៃ	សញ្ជឹងយប់ថ្ងៃ
		កុំឲ្យក្រខ្សត់។
	បើចង់ស្រាលខ្លួន	រៀនសូត្រឲ្យមួន	ឲ្យមាំឲ្យស្ទាត់
	កុំចេះស្ទាក់ស្ទើ	ល្ងីល្ងើឥតបទ	បើចេះប្រាកដ
		ប្រាក់រត់តាមហៅ។
៤៥-	កុំថ្នមកំលាំង	កាប់ជីកចូកចាំង	កុំថារងាក្ដៅ
	រៀនអ្វីឲ្យឆ្អិន	កុំឲ្យខ្លោចឆៅ	កុំដេកតែខ្លៅ
		ក្រក្រៅសន្ដាប់។
	បើល្ងង់ឲ្យចេះ	រករៀនតំរិះ	រិះរកតំរាប់
	អិន្រ្ទីឆ្វេងស្ដាំ	កុំចាំគេប្រាប់	រៀនស្ដីរៀនស្ដាប់
		រៀនមើលឲ្យស្ដែង។
	កើតមកជាមនុស្ស	ទាំងស្រីទាំងប្រុស	មិនដែលចេះឯង
	បើក្រឲ្យមាន	វិញ្ញាណចេះក្រែង	គិតគ្រប់កន្លែង
		កុំដេកតែក្រ។
	កុំប្លន់កុំលួច	កុំខ្ជិលកុំខូច	កុហកឆូវឆ
	បោកប្រាសយកប្រាក់	ច្រវាក់ជាប់ក	កាន់មារយាទល្អ
		សុច្ចរិតត្រឹមត្រូវ។
	កូនអើយរកស៊ី	កកាយធរណី	ធ្វើស្រែយកស្រូវ
	កុំតាមអ្នកណា	បាតាមតែឪ	លើកភ្លឺជិតផ្លូវ
		កុំស្រាស់បន្លា។
៥០-	គេដើរយប់ថ្ងៃ	មុតជើងមុតដៃ	ដឹងចៀសទៅណា
	ចៀសចុះជាន់ស្រូវ	ហើយជេរផ្ដាសា	កូនម្ដាយអាណា
		ស្រាស់ដើរមិនរួច។
	កុំយកគល់ឈើ	ទៅដាក់ពីលើ	ទោះធំទោះតូច
	ជំពប់ជើងគេ	គេថាឯងខូច	ជេរដៀលដល់ពូជ
		ប្រដូចមេបា។
	លើកភ្លឺឲ្យធំ	បង្ហាប់ឲ្យមាំ	គាប់ភ្នែកទេវតា
	ស្មើបានសង់ស្ពាន	នឹងមិនផលា	កើតសាធុការ
		អាយុយឺនវែង។
	កូនអើយធរណី	បើតាមគម្ពីរ	ដែលលោកសំដែង
	កុំចង់បានធំ	ក្រមុំឆ្វេលឆ្វែង	កុំលើកដីឯង
		លបដាក់ស្រែគេ។
	អំពើអាក្រក់	មួយចំរៀកសក់	ធ្លាក់ទៅនិរយេ
	បច្ចុប្បន្នលោកិយ៍	កើតក្ដីវាយជេរ	មិនដែលសុខទេ
		ព្រោះដីមួយហត្ថ។
៥៥-	កុំជួញចង់ទាស់	ខូចខាតរបស់	អស់ទ្រព្យសម្បត្ដិ
	ចង់គង់ប្រយោជន៍	ឲ្យចេះប្រយ័ត្ន	ពាក្យឪមួយមាត់
		ឲ្យគិតមួយម៉ោង។
	សំអាតផ្ចិតផ្ចង់	លើកភ្លឺឲ្យត្រង់	កុំលើកឲ្យកោង
	អ្នកកុំប្រហែស	ក្រែងមានប្រហោង	លើកមើលទំនង
		ទំនាបទឹកហូរ។
	ចំនួនទឹកស្ទឹង	ទឹកព្រែកទឹកបឹង	ទឹកវាលទឹកអូរ
	អ្នកលើលិចស្រូវ	ត្រូវបើកបង្ហូរ	អ្នកក្រោមកុំថ្ងូរ
		បន្ធូរហួសទៅ។
	រាំងរឹងថ្ងៃយប់	កុំឲ្យបាក់ជ្រៅ	ឆាប់លើកឆាប់ទប់
	កត្ដឹកចេញខ្យល់	តំកល់ទឹកនៅ	បើចង់បានស្រូវ
		ស្រេចនៅត្រឹមថែ។
	កុំយកគ្រាប់ត្នោត	ទៅដាំទៅដោត	ពីលើភ្លឺស្រែ
	ចិត្ដគិតប្រមាណ	ចង់បានផ្កាផ្លែ	ដាំដុះដង្ហែ
		បង្ហិនខ្លួនឯង។
៦០-	ដល់ត្នោតឡើងគល់	ឡើងកើតនាំខ្វល់	ធាងលូតឡើងវែង
	ភ្ជួររាស់ជាប់នឹម	ក្របីជាប់ស្នែង	ទទើសទទែង
		ភ្ជួរឆ្វេងមិនត្រូវ។
	ដល់ត្នោតវាធំ	មានស្លឹកវាទុំ	វាជ្រុះក្នុងស្រូវ
	ស្រែឆ្ងាយពីផ្ទះ	ឃ្លាតណាស់ពីផ្លូវ	ទំរាំតែទៅ
		រលួយស្រូវអស់។
	កូនអើយកុំឆោត	បើចង់បានត្នោត	ដាំដោយកៀនកោះ
	ដីទួលចំការ	ឯណាចន្លោះ	ដាំជារបស់
		ជាយជួររបង។
	របៀបចំការ	ថែទាំរក្សា	យូរៗស្រាស់ម្ដង
	ស្រាស់ឲ្យត្រូវជួរ	មើលគួរសមផង	កុំបើកមុជឆ្លង
		ទៅស្រាស់ខាងក្រៅ។
	មិនគាប់ប្រសើរ	របងវាដើរ	អ្នកម្ខាងវាក្ដៅ
	កើតក្ដីកើតក្ដាំ	អស់ខោអស់អាវ	ខឹងអស់ញាតិផៅ
		ពីព្រោះចំការ។
៦៥-	មួយទៀតរបង	ជិតផ្លូវអ្នកផង	គេទៅណាៗ
	ធ្វើឲ្យទូលាយ	កុំរាយបន្លា	កាប់ឆ្កេះទាត់ឆ្ការ
		ឲ្យឆ្ងាយពីផ្លូវ។
	កុំធ្វើចង្អៀត	ក្រែងយប់អាធ្រាត្រ	ខ្លះមកខ្លះទៅ
	ចៀសគ្នាមិនរួច	បើកបរកាត់ស្រូវ	ជេរម្ដាយតាមផ្លូវ
		រហូតដល់ផ្ទះ។
	កូនអើយអ្នកចាំ	អ្នកកុំចងកម្ម	មានពៀរច្រើនណាស់
	ជាតិក្រោយខ្វក់ខ្វិន	កខ្វេះកខ្វាស	សូវចោលដីខ្លះ
		មិនខាតប៉ុន្មាន។
	កុំខ្លាចតែក្រ	ធ្វើរិកមិនល្អ	ច្រើនកើតរឱស្ថាន
	រអែករអោក	បាត់ញាតិសន្ដាន	ឥតគេរាប់អាន
		មានតែគេស្អប់។
	កាន់រិកឲ្យខ្ពស់	ឲ្យខ្ពើមពាក្យឈ្លោះ	ទើបបានជាគាប់
	យកឆោតដាក់ខ្លួន	ច្រើនមានគេរាប់	បើខ្លួនឥតទ្រព្យ
		កុំធ្លាប់ហ៊ានខ្ចី។
៧០-	គ្រប់ការសារពើ	ចង្អេរកញ្ជើ	កន្ដាំងតៅល្អី
	រនាស់រទេះ	គោសេះក្របី	បើបានជាខ្ចី
		ខ្ចីប្រាក់គេទិញ។
	យកមករកស៊ី	ខែមួយខែពីរ	សងប្រាក់គេវិញ
	របស់បានយើង	ជាជើងជួញចេញ	ឯទ្រព្យនោះមិញ
		ពេញជាទ្រព្យឯង។
	កុំខ្ចីគេប្រើ	តែមួយដំណើរ	មិនយូរអង្វែង
	ជួនជាបាក់បែក	ជជែកទាស់ទែង	សងគេមិនលែង
		ចាស់ផ្លាស់ជាថ្មី។
	កើតមកជាប្រុស	គិតឲ្យសព្វសុស	កុំឲ្យសល់អ្វី
	បួសរៀនធម៌អាថិ	សាស្រ្ដាបាលី	បរលោកលោកិយ
		កុំបីចន្លោះ។
	សឹកមករកស៊ី	កកាយធរណី	ធ្វើជាគ្រហស្ថ
	កុហកជឿបុល	បំណុលរុំកោះ	ច្រើនគេដាក់ខ្នោះ
		អស់ស្រែចំការ។
៧៥-	ធ្វើរាស្រ្ដរកស៊ី	ចិញ្ចឹមគោញី	ថែទាំព្យាបាល
	ក្រហេតុពីខ្ជិល	មានត្បិតអុស្សាហ៍	អ្នកមានប្រាជ្ញា
		មិនស្មើគំនិត។
	កំណើតសំណាង	សំណូមសូមសាង	កកើតពីគិត
	ពីកាលជាតិមុន	បុណ្យព្រេងអតិត	កើតរូបគំនិត
		ទើបកើតសំណាង។
	ឯមនុស្សសំណល់	ល្ងង់ល្ងើងឿងឆ្ងល់	ទាស់ទែងក្អេងក្អាង
	ដប់ឆ្នាំនេះហើយ	ប្រកាន់ម្យ៉ាងៗ	ខ្លះអួតសំណាង
		ខ្លះអាងគំនិត។
	កូនចៅប្រុសស្រី	រកប្រពន្ធប្ដី	ឲ្យរកស្រុកជិត
	បើរកស្រុកឆ្ងាយ	ឲ្យម្ដាយពិនិត្យ	ឲ្យត្រឹមត្រូវពិត
		ពូជពង្សាវតារ។
	កូនអើយអ្នកចាំ	កុំជឿខែឆ្នាំ	កុំជឿតំរា
	ពាក្យក្បួនទាំងឡាយ	កើតពីមនុស្សចារ	ពីដូនពីតា
		ចារតាមសំគាល់។
៨០-	អ្នកជឿតែពូជ	អំបូរធ្លាប់ខូច	វាខូចរាងរាល់
	ពូជមានវាមាន	ពូជទាល់វាទល់	កុសលអកុសល
		យើងមើលមិនជាក់។

ច្បាប់​ល្បើក​ថ្មី (១)

និពន្ធដោយ ភិរម្យភាសាអ៊ូ

១-	អ្នកព្រះភិរម្យ	ភាសាអ៊ូខ្ញុំ	បង្គំនឹកគុណ
	ព្រះពុទ្ធព្រះធម៌	ព្រះសង្ឃជាមុន	គុណគាប់មហាធ្ងន់
		មាតាបិតា។
	ឧបជ្ឈាយ៍ជាធំ	កាលចាប់ដៃខ្ញុំ	ឲ្យធម៌កេស
	អនុសាវន	ព្រះកម្មវាចា	គុណតួអក្ខរា
		ទាំងសាមសិបបី។
	ខែចែត្រឆ្នាំច	ចត្វាស័កក	កគិតកាព្យថ្មី
	លើច្បាប់ប្រដៅ	កូនចៅប្រុសស្រី	តូចក្ដីធំក្ដី
		ចូរស្ដាប់គ្រប់គ្នា។
	ដ្បិតមនុស្សឥឡូវ	យកខុសជាត្រូវ	យកឆ្កួតធ្វើជា
	អំពើអាក្រក់	ឡិកឡក់លីលា	ព្រហើនពានពារ
		អាងមាសអាងប្រាក់។
៥-	អាងព្រើលអាងប្រាជ្ញ	អាងកោងអាងកាច	អាងកាប់អាងចាក់
	អាងជើងអាងដៃ	អាងវាយអាងធាក់	អាងគុកច្រវាក់
		អាងម៉ាស៊ីនកាត់ក។
	អាងសុទ្ធតែខុស	កូនអើយចាំចុះ	អាងនោះមិនល្អ
	អ្នកគិតឲ្យល្អិត	ដ្បិតស្រុកលោកក្រ	ប្រមាណតំណ
		តទៀតទៅមុខ។
	សាសនានៅឆ្ងាយ	លែងបានសប្បាយ	មានតែកើតទុក្ខ
	កើតទាន់លោកីយ៍	លឺតែទំនុក	ដំណែលអាពុក
		ចូរចាំគ្រប់គ្នា។
	អ្នកជឿពាក្យចាស់	ជឿចាំឲ្យណាស់	កុំធ្វើបំពារ
	អ្នកហ៊ានស្បែកដាច	អ្នកខ្លាចស្បែកជា	មនុស្សចោរប៉ោបៀ
		កុំយកខ្លួនបៀត។
	ឃើញរិកគេល្អ	ទោះបីមានក្រ	យកគេជាញាតិ
	គួររាប់អ្នកក្រៅ	ផៅអ្នកឯទៀត	រាប់រើសមារយាទ
		សុចរិតត្រឹមត្រូវ។
១០-	រៀនបទរៀនបាទ	កុំកោងហួសខ្នាត	កុំភ្លាត់ខុសផ្លូវ
	កុំភ្លើនភ្លេចម៉ែ	កុំប្រែហួសឪ	ឃើញចាស់សក់ស្កូវ
		កុំសូវមើលងាយ។
	បន្ទន់អាត្មា	ខ្លាចមេខ្លាចបា	ខ្លាចតាខ្លាចយាយ
	បំរើមហាក្សត្រ	ប្រយ័ត្នស្ដេចទាយ	ពាក្យពិតទំនាយ
		រលាយកេរ្ដិ៍ឈ្មោះ។
	ពាក្យស្ដេចពាក្យគ្រូ	មានប្រៃមានជូរ	កំរពីរោះ
	ជួនទាយឲ្យទាប	ជួនទាយឲ្យខ្ពស់	ទាយឲ្យសក្ដិយស
		ទាញចុះកុំខឹង។
	បំរើមើលភេទ	ចំណាំព្រះនេត្រ	ហេតុខ្លួនឲ្យដឹង
	ខ្លួនខ្ជិលហៃព្រើល	លោកមើលសំលឹង	សំលក់ឲ្យប្រឹង
		ខំប្រិតសូត្ររៀន។
	បំរើមើលពុត	ប្រាជ្ញាឲ្យមុត	ស្មារតីឲ្យមាន
	បើខ្លៅឲ្យប្រាជ្ញ	បើខ្លាចឲ្យហ៊ាន	ចង់បានរបៀន
		កុំអៀនកុំខ្មាស។
១៥-	ពុតលោកថាធំ	ជ្រងោប៉ុនភ្នំ	ឯងមើលមិនច្បាស់
	បំរើលោកណា	លោកហ្នឹងជាម្ចាស់	លោកស្អប់អ្វីណាស់
		ប្រាសចោលឲ្យឆ្ងាយ។
	កុំឈមឈរជិត	កុំយកធ្វើមិត្រ	ភ្លាត់ខ្លួនអន្ដរាយ
	បើប្រពន្ធកូន	បងប្អូនចៅហ្វាយ	អាពុកឬម្ដាយ
		ឱនកាយប្រតិបត្ដិ។
	អ្នកកុំមើលងាយ	ឃើញគេរីករាយ	ព្រួយខ្លួនប្រយ័ត្ន
	ត្រកូលញាតិផៅ	កូនចៅមហាក្សត្រ	ស្មើថ្លើមប្រមាត់
		ប្រមាថមិនបាន។
	ទោះអ្នកដទៃ	អ្នកព្រៀងអ្នកព្រៃ	ដែលលោករាប់អាន
	កុំថាតែមនុស្ស	ទោះសត្វតិរិច្ឆាន	ឯស្អប់មិនបាន
		ជួយថែរក្សា។
	របស់រឺទ្រព្យ	ដែលជាសំអប់	កុំបាច់សំអាត
	ទ្រព្យណាសំលាញ់	អស់អញឱហាត	ចូរចៅសង្វាត
		ជួយថែរក្សា។
២០-	កុំជិះកុំជាន់	ស្មៅផ្ទីអាចម៍មាន់	ពាក្យចាស់ឧមា
	បុរាណហៅផ្ទី	ពីរបីប្រការ	កុំស៊ីត្រង់ណា
		ជុះដាក់ត្រង់ហ្នឹង។
	សាច់សាលោហិត	កុំផ្ដួលផ្ដេកផ្ដិត	ផ្ដួចទោសកើតប្ដឹង
	អាពុកផ្ដែផ្ដាំ	ចូរចាំចេះថ្លឹង	សាច់ថ្លើមសួតឆ្អឹង
		និងស្បែកខាងក្រៅ។
	សាច់សួតក្នុងខ្លួន	ទុកស្មើបងប្អួន	ប្រពន្ធកូនចៅ
	សរសៃនិងស្បែក	ចែកជាញាតិផៅ	ខ្ញុំស្រីខាងក្រៅ
		ជាស្មៅអាច់មាន់។
	ស្រីខ្ញុំកំដរ	បើឃើញរូបល្អ	កុំលលូកលាន់
	កុំលួចលបលេង	ក្រែងម្ចាស់គេទាន់	កុំភប់កុំភាន់
		អាប់អន់អាត្មា។
	បើអ្នកមានយស	មានសក្ដិខ្ពង់ខ្ពស់	គាប់នឹងរាជការ
	ធ្វើធំធ្វើថី	មន្រ្ដីមានត្រា	ព្រះហ្លួងឧកញ៉ា
		សាលាកុង្សីយ៍។
២៥-	ចេះច្បាប់បារាំង	កុំភ្លេចសច្ចំ	កតញ្ញូខន្ដី
	កុំឆ្មើងហួសមាឌ	ភ្លេចញាតិប្រុសស្រី	ជំនុំកាត់ក្ដី
		យកឧបេក្ខា។
	កុំកាន់សីហលោ	កុំកាន់លោភោ	ទោសោមោហោ
	កុំជក់អាភៀន	កុំឃ្លានផឹកស្រា	កុំស្អប់ត្រង់ណា
		សច្ចាយកត្រង់។
	ល្អងលោមពិសោធ	កុំឆបញ្ឆោត	បញ្ចូលឲ្យបង់
	ឲ្យបែកឲ្យបាក់	ពាក្យសត្យពាក្យសង្ឃ	កូនអើយផ្ចិតផ្ចង់
		តំរង់ស្មារតី។
	កុំភ្លើនឃើញប្រាក់	កុំភ្លើភ្លាត់សក្ដិ	ធ្លាក់ទៅអវចី
	កាន់ធម៌ទសពិធ	រឹតឡើងរាសី	គាប់ពីលោកិយ៍
		ដល់បរលោកនាយ។
	អ្នកក្ដីជាភ្លើង	កុំកាត់ជាន់ជើង	អ្នកម្ខាងមើលងាយ
	ចៅក្រមជាទឹក	រលឹករំលាយ	កុំជេរកុំវាយ
		បង្ខំនាំខុស។
៣០-	ចោរលួចចោរប្លន់	រីចោរស្ម័គ្រស្មន់	តណ្ហាស្រីប្រុស
	កុំស្អប់ខាងណេះ	បញ្ឆេះខាងណោះ	លួងលោមបញ្ចុះ
		បញ្ចូលចិត្ដក្ដី។
	កុំដុតឲ្យក្ដៅ	បើឃើញអ្នកខ្លៅ	ប្រាជ្ញាគ្នាខ្លី
	កុំឃើញប្រាក់ប្រុស	បន្ដុះខាងស្រី	បើកាន់ច្បាប់ថ្មី
		កុំចោលច្បាប់ចាស់។
	កុំដៀលអ្នកស្រែ	ត្រកូលឯងខ្មែរ	កុំប្រែក្រលាស់
	ក្រលេកមើលគុណ	ទន់ខ្លួនសំពះ	កុំធ្វើអ្នកណាស់
		កុំត្មះអ្នកក្រ។
	អ្នកកុំភ្លេចគុណ	គ្រូលេខនព្វន្ដ	គ្រូសូត្រអក្សរ
	កុំចាប់ដៃទាញ	គំនាប់ងក់ក	កុំជជែកត
		ស្មើមិត្ដសំលាញ់។
	រាស្រ្ដរត់ចូលជ្រក	សួរសាចទៅមក	កុំអើឯងអញ
	ពាក្យពុំពិរោះ	គេកើតមួក្នាញ់	គេដៀលផ្ចាលផ្ចាញ់
		អន្ដរាយកេរ្ដិ៍ឈ្មោះ។
៣៥-	កុំឆ្មើងអាងបុណ្យ	ស្រដីឲ្យទន់	ពោលពាក្យពិរោះ
	ខ្លួនអ្នកនឹងថ្កើង	នឹងឡើងសក្ដិយស	កុំឆ្លៀតនាំឈ្លាះ
		ញុះញង់អ្នកធំ។
	កុំស្អប់អ្នកតូច	បើឃើញគ្នាខូច	គួរគិតប្រមុំ
	ទោសគ្នាតិចតួច	ផ្ដួចឡើងជាធំ	ផ្សែងពួតជាដុំ
		ផ្លុំឆេះជាភ្លើង។
	កុំភ្លើនភ្លេចខ្លួន	ចេះសាសន៍ចិនយួន	កុំចោលខ្មែរយើង
	កុំធ្វើក្រអើត	កុំពើតកុំពើង	កុំពាក់ស្បែកជើង
		ចូលវត្ដលោកសង្ឃ។
	ដោះមួកដាក់ឆ័ត្រ	ឱនកាយប្រតិបត្ដិ	លំអុតឱនអង្គ
	កុំស៊ីតាមឃ្លាន	កុំហ៊ានតាមចង់	កាន់ច្បាប់ស្រុកហ្វង្ស៍
		កុំបង់សាសនា។
	កុំចង់ថ្កើងពេក	កុំលើកដំណេក	ហួសមេហួសបា
	តែងខ្លួនឲ្យល្មម	មើលពូជពង្សា	សង្ខេបនិដ្ឋិតា
		រឿងផ្គប់បុណ្យសក្ដិ។
៤០-	បើទៅជារាស្រ្ដ	ប្រាជ្ញាវៃឈ្លាស	គូរវាសឆ្លកឆ្លាក់
	ឲ្យឆ្លៀតរែកពុន	បើធ្ងន់សុំដាក់	ខំរកមាសប្រាក់
		ឲ្យគ្រាន់ទាន់ចាយ។